تنهایی آدم را عوض مبکند
از تو چیزی میسازد که هیچ وقت نبودی، گاه آنقدر بی تفاوت مثل سنگ ...
گاه آنقدر حساس مثل شبشه ...
آنقدر با خودت حرف مب زنب که برای حرف زدن با دیگران ...
کام تا کام دهانت باز نمیشود !
غذایت را سرد میخوری
نهار ها نصفه شب
صبحانه را شام.
ساعتها به یک آهنگ تکراری گوش می کنی و هیچ وقت آهنگ را حفظ نی شود
شبها عظمت سوالهای فکرت را میشمری تا خوابت ببرد
تنهایی از تو آدمی میسازد
که دیگر شبیه آدم نیست ...